Archive for the ‘dvd’ Category
Een zevental jaren geleden maakte ik kennis met David Gray. Het nummer ‘This years love’ behoorde tot de soundtrack van een grappige maar onbenullige komedie film. Ik heb de film een paar keer in mijn dvd speler afgespeeld. Waarom? Nee niet omdat de film zo goed was, maar om het nummer van David Gray te beluisteren. Ik heb ‘White Ladder’ vrijwel direct in huis gehaald. Ik wilde meer horen.
White Ladder, is voor mijn gevoel het einde van zijn eerste periode maar ook het begin van zijn nieuwe periode, maar vormt ook tegelijkertijd een uniek album in zijn oeuvre. White ladder is de ultime home-recording plaat. Gewapend met piano, gitaar en o.a een drumcomputer heeft David Gray naar mijn idee zijn nog steeds beste plaat afgeleverd. Laat ik me maar even aansluiten bij een quote uit de ‘Times’: ‘It’s a record that makes your life feel better by its mere existence’.
De voorgaande platen zoals ‘ A century ends’, ‘Flesh’ en ‘Sell Sell Sell’ zijn gewoon goede platen waarvan onlangs de beste nummers op ‘Best of Early Years’ zijn uitgebracht.
Als we het gaan hebben over zijn platen ná ‘White Ladder’ dan moeten we kritischer worden. De 2 laatste albums van David Gray leunen naar mijn gevoel te veel op het muziektechnische, de soep, de brei, de slagroom, waardoor de muziek veel minder goed blijft hangen. Ik miste de rauwe en pure randjes. ‘Waar was de sympathie van de imperfectie?’.
Maar… (ja, er is een ‘maar’)…
Ik keek onlangs naar ‘Live in slow motion’ de concertregistratie die in 2006 op DVD is verschenen, en de voorgaande kritiek was hier totaal niet geldig voor wat ik zag. Wat een uitbundig, emotioneel, ‘straight to the heart’ concert was dat. Het leek wel of Mr. Gray eindelijk ontdekt had hoe het moest. De ‘flauwe randjes’ die op zijn twee laatste album de mooie muziek weerhield om bij mij binnen te komen waren hier niet te bespeuren. Klasse!
Liefhebbers van Muziekdocumentaires zullen het vast wel weten, maar D.A Pennebacker is opnieuw achter de montage-tafel gekropen voor een nieuwe blik op de tour van Bob Dylan in 1965 door Engeland. Dit nieuw één uurig durende stuk film is gemonteerd uit ‘outtakes’ van het oorspronkelijke ‘Don’t look back’.
Bob Dylan 65 revisited komt samen in een luxe dvd-box met een opgekrikte versie van de oorspronkelijke film. Voor wie nieuwschierig is naar de hele ambiance van de 2 films wil ik uitnodigen om even naar het volgende fragment te kijken:
coconutskins 